alfabet rosyjski oparty na cyrylicy

Alfabet rosyjski jest również używany w kilku krajach europejskich! (Źródło: Unsplash) Nauka cyrylicy jest oczywiście niezbędna do nauki rosyjskiego, ale przydaje się też do nauki innych języków! W rzeczywistości cyrylica jest również używana w: Języki słowiańskie (rosyjski, ukraiński, polski, serbski, bułgarski) Umiejętność rozszyfrowywania cyrylicy jest jednak bardzo przydatna. Po pierwsze Rosja to ogromne państwo, które prowadzi swoje interesy na całym świecie, dlatego znajomość rosyjskiego alfabetu znacznie ułatwi nam nawiązanie relacji biznesowych z Rosjanami. Poza Rosją, także w wielu innych państwach obowiązuje alfabet rosyjski. Alfabet oparty na cyrylicy, składający się z 42 liter, stosowany do zapisu języka w Kazachstanie i Mongolii. Jego twórcą jest Sarsen Amanżołow . Alfabet został oficjalnie wprowadzony do użytku w 1940 r. І i Alfabet fenicki · Zobacz więcej » Alfabet rosyjski. szeryfowym miękkiego) Litera ъ w latach 20. Nowy!!: І i Alfabet rosyjski · Zobacz więcej » Alfabet ukraiński. thumb Alfabet ukraiński – alfabet wywodzący się z cyrylicy, stanowiący odmianę grażdanki, przystosowany do zapisu języka ukraińskiego. Nowy!!: Jak długo cyrylica jest używana jako alfabet rosyjski? Alfabet cyrylicy został po raz pierwszy użyty do pisania po rosyjsku w X wieku. Alfabet, którego używamy dzisiaj, zaczął być stosowany w XVIII wieku. Przed tym czasem w języku rosyjskim stosowano wiele różnych alfabetów, w tym alfabet głagolicki i różne wersje alfabetu nonton drakor beautiful love wonderful life sub indo. Dla wielu osób język rosyjski brzmi bardzo podobnie do języka ukraińskiego. Jeśli nigdy nie uczyłeś się żadnego z tych języków lub też miałeś z nimi znikomy kontakt, rzeczywiście możesz mieć problem ze znalezieniem wyraźnych należą one do tej samej grupy języków wschodniosłowiańskich, posiadają zbliżony alfabet oparty na cyrylicy, podobną gramatykę, a nawet zasoby leksykalne w wielu przypadkach się pokrywają, to jednak w praktyce więcej je dzieli niż łączy. Różnice w alfabecie. Zarówno Ukraińcy, jak i Rosjanie posługują się alfabetem wywodzącym się z cyrylicy. Pierwszą rzeczą, jaką będziesz się uczyć na kursie języka ukraińskiego i języka rosyjskiego będzie właśnie cyrylica. Trzeba jednak pamiętać, że na przestrzeni wieków cyrylica nieco inaczej rozwijała się w Rosji niż na Ukrainie. Za sprawą cara Piotra Wielkiego dokonano w Rosji reformy cyrylicy i w ten sposób powstała jej unowocześniona wersja, grażdanka. Odmiana cyrylicy używana do zapisu języka ukraińskiego różni się nieco od grażdanki. Współcześnie ukraiński alfabet ma 33 litery, a dodatkowo stosuje też apostrof. Niektóre z liter oznaczają inne głoski niż w alfabecie rosyjskim. Zasoby leksykalne. Może się wydawać, że pod względem leksykalnym język ukraiński jest niemal identyczny co rosyjski. Wynika to z faktu, że w obu językach występuje bardzo duża liczba słów brzmiących i zapisywanych tak samo. W praktyce jednak zasoby leksykalne pokrywają się w ok. 62%. Znaczna część podobnie brzmiących słów wynika ze wspólnych korzeni wywodzących się z języka staroruskiego. Niebagatelne znaczenie mają też zapożyczenia z czasów ZSRR. Jednak te dwa systemy językowe przeszły nieco inne drogi swojego kształtowania, dlatego też różnic jest bardzo wiele. Naród rosyjski korzystał z leksykonu ugrofińskiego i tureckiego, podczas gdy Ukraińcom pod względem językowym bliżej było do południoworuskich grup etnicznych, więc język ukraiński w dużym stopniu zachował staroruską bazę językową. Co ciekawe, połowa słownictwa ukraińskiego pokrywa się bardziej z językiem polskim niż rosyjskim — chociaż i w tym przypadku część podobieństw jest złudna (słowa mogą brzmieć podobnie, a znaczyć coś zupełnie innego). Różnice fonetyczne. Język ukraiński różni się od rosyjskiego również pod względem fonetyki. System spółgłoskowy w języku ukraińskim jest dość odległy od rosyjskiego, natomiast bliżej mu do języka polskiego czy czeskiego. Niektóre głoski języka ukraińskiego mają nietypową dla rosyjskiego wymowę. Akcent. Zarówno w języku rosyjskim, jak i ukraińskim (oraz wszystkich innych językach słowiańskich) występuje akcent swobodny. Różnica jednak polega na tym, że akcent języka ukraińskiego wykazuje stałość morfologiczną, co oznacza, że rzadko się zmienia w formach tego samego wyrazu. Na przestrzeni wieków język kirgiski był zapisywany kilkoma różnymi systemami pisma: pismem orchońsko-jenisejskim zbliżonym do runicznego, alfabetem arabskim, a także łacińskim, co będzie tematem osobnego postu. Współczesny alfabet kirgiski jest oparty na cyrylicy i składa się z 36 liter. Są to litery znane z alfabetu rosyjskiego plus trzy dodatkowe litery oznaczające dźwięki charakterystyczne dla języka kirgiskiego: ө, ү i ӊ (oznaczone na czerwono). W rosyjskojęzycznych podręcznikach i transkrypcjach dźwięk ө bywa przedstawiany jako ё, a ү jako ю, lecz nie oddaje to właściwego brzmienia tych dźwięków. Bardziej trafne wydaje się porównanie ich do dźwięków występujących w języku niemieckim: ө brzmi podobnie, jak ö, a ү – jak ü. Z kolei ӊ jest spółgłoską nosową, którą można porównać do ng w angielskim słowie „being”. Litera Nazwa litery Dźwięk Аа а a Бб бэ b Вв вэ w Гг гэ g Дд дэ d Ее е e Ёё йо jo Жж жэ dż Зз зэ z Ии и i Йй й j Ккка k Лл эл l Мм эм m Нн эн n Ӊӊ ың ng Оо о o Өө ө ö Пп пэ p Рр эр r Сс эс s Тт тэ t Уу у y Үү ү ü Фф эф f Хх ха ch Цц цэ c Чч чэ cz Шш ша sz Щщ ща szcz ъ ажыратуу белгиси znak twardy Ыы ы y ь жумшартуу белгиси znak miękki Ээ э e Юю йу ju Яяйа ja Gdy zaczynamy uczyć się języka kirgiskiego, znając już rosyjski choćby w stopniu podstawowym, wiedza ta zazwyczaj nam pomaga już w chwili nauki alfabetu. Trzeba jednak zwrócić uwagę na kilka różnic, by nie wpaść w pułapkę podobieństw. Przykładem jest litera е, która w języku kirgiskim nie jest samogłoską jotowaną – nie oznacza więc dźwięku „je”, lecz „e”. Ten sam dźwięk reprezentuje litera э. Różnica między nimi polega na tym, że э występuje wyłącznie na początku wyrazu, np. w słowach эркек (mężczyzna) czy эл (naród). Z kolei e występuje w środku lub na końcu wyrazu, lecz nie na początku. Inną szczególną literą jest ж, która w języku kirgiskim oznacza „dż”, natomiast jako „ż” wymawia się ją tylko w zapożyczeniach. Litery ф, ц, щ, znak twardy i znak miękki występują tylko w słowach zapożyczonych. W czasach przedrewolucyjnych i we wczesnym okresie radzieckim, gdy język rosyjski jeszcze nie rozprzestrzenił się na dobre w Turkiestanie, takie dźwięki jak f i c były obce dla większości Kirgizów. Gdy w 1926 r. została utworzona Kirgiska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka, jej stolica – miasto Piszpek – została wkrótce przemianowana na Frunze (na cześć rosyjskiego rewolucjonisty mołdawskiego pochodzenia Michaiła Frunze). Doszło do kuriozalnej sytuacji – wielu Kirgizów nie umiało poprawnie wymówić nowej nazwy stolicy i w języku potocznym funkcjonowała ona jako „Prunze”, „Purunze” a nawet „Boronzo”. Brak dźwięku f jest także przyczyną, dla której popularne muzułmańskie imię Fatma przyjmowało w języku kirgiskim brzmienie „Patma” lub „Batma”. Jeszcze jedna uwaga dla osób przyzwyczajonych do rosyjskiej pisowni dotyczy liter ж, ч, ш. W języku rosyjskim, nie licząc kilku wyjątków, nie piszemy po nich ы, zaś w języku kirgiskim nie ma takiej zasady (oczywiście poza słowami zapożyczonymi z rosyjskiego i zapisywanych tak, jak w oryginale). W związku z tym poprawne są takie połączenia liter jak жы, чы, шы, np. w słowach жыл (rok), чыгыш (wschód) i шыдыр (prosto). Rosyjski i ukraiński na pozór wydają się językami, które są do siebie bardzo podobne, jednak poza zbliżonym alfabetem, który oparty jest na cyrylicy tak naprawdę nie ma zbyt wiele podobieństw między tymi właśnie językami. Do czasu rozpadu Związku Radzieckiego rosyjski był językiem urzędowym na Ukrainie, stąd do niedawna praktycznie każdy mieszkaniec Ukrainy znał i był w stanie w tym języku się porozumiewać. Można powiedzieć, że te oba te języki na Ukrainie występowały równolegle i zdarzały się takie sytuacje, gdy w trakcie rozmowy jedna osoba używała języka rosyjskiego natomiast inna osoba używała języka ukraińskiego. Jednocześnie osoby te doskonale się rozumiały. Sytuacja ta jednak powoli się zmienia. Nieznajomość rosyjskiego pojawia się wśród młodszego pokolenia Ukraińców, które nie miało już kontaktu z rosyjskojęzyczna telewizją oraz szkolą. Z kolei ukraiński również jest językiem niezrozumiałym dla Rosjan. Wielu językoznawców zwraca zresztą uwagę, że ukraińskiemu jest tak naprawdę dużo bliżej do języka polskiego niż do języka rosyjskiego. Alfabet Język rosyjski i ukraiński należy to tej samej grupy języków wschodniosłowiańskich i posługują się one alfabetem, który wywodzi się z cyrylicy. Wyraz cyrylica pochodzi od imienia Cyryla, który razem z bratem Metodym odgrywał istotną rolę w stworzeniu podstaw pisma i rozwoju języka Słowian Wschodnich. Samą cyrylice uważa się za dzieło jednego z uczniów Cyryla i Metodego a pierwsze ślady użycia tego języka mamy z terenów wschodniej Bułgarii. Na początku XVIII wieku za sprawą cara Piotra Wielkiego na terenie Rosji przeprowadzona została reforma cyrylicy a jej unowocześnioną postać nazwano grażdanką. Odmiana cyrylicy używana do zapisu języka ukraińskiego różni się nieznacznie od rosyjskiej grażdanki. Współczesny alfabet ukraiński posiada 33 litery a także dodatkowo apostrofy. Niektóre z liter oznaczają inne głoski niż w alfabecie rosyjskim co będzie związane ze zmianami fonetycznymi jakie w języku zaszły, gdy zaś pozostała bez zmian pisownia. Słownictwo W języku ukraińskim występuje duża liczba słów brzmiących oraz zapisywanych podobnie w języku rosyjskim. Niektóre z nich to rosyjskie zapożyczenia, pochodzące przede wszystkim wynikające z czasów ZSRR, ale znaczną cześć podobnie brzmiących wyrazów ma wspólne korzenie, które wynikają z języka staroruskiego. Ponad połowa słownictwa ukraińskiego pokrywa się bardziej z jeżykiem polskim, aniżeli rosyjskim, choć cześć elementów podobnych tworzy złudzenie, brzmią podobnie, jednak w praktyce oznaczają coś zupełnie innego. Fonetyka Fonetyka języka ukraińskiego rożni się istotnie od tego jaka jest fonetyka rosyjskiego. System spółgłoskowy jest najbliższy słowackiemu ale istnieją także wspólne cechy z polskim i czeskim. Trzeba jednak pamiętać, że mamy tam również brak iloczasu, zanik samogłosek nosowych i brak jest akania a więc wymawiania nieakcentowanego o jako a. Akcent W ramach języka ukraińskiego występuje akcent swobodny tak jak w języku rosyjskim i innych językach słowiańskich. Akcent w języku ukraińskim w porównaniu do akcentu w rosyjskim wykazuje jednak dużą stałość morfologiczną, tzn rzadko zmienia się w różnych formach tego wyrazu a także w różnych wyrazach z takiej samej rodziny. Tak więc widać doskonale, że utarte przekonanie odnośnie tego, że języki rosyjski i ukraiński są do siebie podobne jest raczej mitem. Trzeba zdać sobie sprawę z tego, że w rzeczywistości jednak te języki są od siebie dość odległe i raczej więcej je różni niż łączy ze sobą, o czym jednak wie mało osób. Mini kurs języka rosyjskiego 1. Alfabet rosyjski-cyrylica Alfabet rosyjski-cyrylica, zawiera litery różne od alfabetu łacińskiego. Są to 33 litery, oznaczające sześć samogłosek (а, и, о, у, э, ы), cztery samogłoski „jotowane” (я, е, ё, ю), dwa znaki nie oznaczające żadnego dźwięku (ъ, ь) oraz 20 spółgłosek. Do nauki alfabetu polecam wierszyk „Алфавит” 2. Akcent w języku rosyjskim W języku rosyjskim akcent, w odróżnieniu od języka polskiego, jest ruchomy, tzn. może padać na różne sylaby w wyrazie. Jego miejsce może zmieniać znaczenie wyrazów o identycznym zapisie. Sylabę z samogłoską akcentowaną wymawiamy dłużej i mocniej. Akcent oznaczany jest ukośną kreską nad sylabą akcentowaną. W naszym kursie sylaby akcentowane będą wyróżniane poprzez podkreślenie. W wyrazach jednosylabowych nie oznacza się akcentu. Sylaba, zawierająca literę ё, jest zawsze akcentowana. 3. Wymowa spółgłosek i samogłosek W języku rosyjskim rozróżniamy spółgłoski : zawsze twarde (ж, ш, ц); i spółgłoski zawsze miękkie (ч, щ). Spółgłoski ж, ш, ц wymawiamy zawsze twardo, ale piszemy po nich zwykle litery е, ё, и, np.: жест (żest), живой (żyvoj), жёлтый (żołtyj), шесть (szest’), широкий (szyrokij), шёл (szoł),оценка (acenka), цирк (cyrk). Spółgłoski ч, щ należy wymawiać miękko, np.: частный (ćasnyj), чужой (ćużoj), щука (śśuka). Wymowa grup spółgłoskowych: жч, зч, сч wymawiamy jak [śś]. Przykłady: мужчина [muśsina]; грузчик [gruśsik]; счастье[śsiast’je]. тч wymawiamy jak [ćć]; np. лётчик [l’oćcik]. тс wymawiamy jak [c]; np. детский [d’eckij]. дц, тьс wymawiamy jak [cc] np. двадцать [dwaccat’]; мыться [mycca]. W wymowie grup spółgłoskowych вств, здн, стл, стн jednej spółgłoski nie wymawiamy, np.: здравствуйте [zdrastvujt’e]; праздник [praznik]; счастливый [sćaslivyj]; честный [ćesnyj]. W wyrazach: кого, его, у него, сегодня spółgłoskę г wymawiamy jak [w]. W wyrazach что, чтобы spółgłoskę ч wymawiamy jak [sz]: [szto, sztoby]. Spółgłoskę в w grupach кв, св, тв, цв wymawiamy zawsze dźwięcznie, np.: Москва [maskva]; свет [sv’et]; твой [tvoj]; цветной [cv’etnoj]. Znak miękki ь: Znak miękki ь w języku rosyjskim – obok funkcji oznaczania miękkości spółgłosek – pełni również funkcję rozdzielającą, tzn. oddziela w wymowie spółgłoskę od następującej po niej samogłoski jotowanej – я, е, ё, ю, np.: семья [s’emja]; пьёт [pjot]; компьютер [kampjut’er]; воскресенье [waskr’es’enje]. Znak twardy ъ Znak twardy ъ rozdzielający to litera nie oznaczająca żadnego dźwięku. Pełni ona funkcję rozdzielającą, tzn. oddziela w wymowie spółgłoskę od następującej po niej samogłoski jotowanej. ъ piszemy zawsze po przedrostkach zakończonych na spółgłoskę przed tematem rozpoczynającym się od samogłosek jotowanych я, е, ё, ю np.: подъехать [padjehat’]; объяснить [abjasnit’]; въехать [vjehat’]. Wymowa samogłosek o i a W języku rosyjskim istnieje różnica między wymową samogłosek akcentowanych i nieakcentowanych. Samogłoski akcentowane wymawia się dłużej i wyraźniej, a nieakcentowane krócej i mniej wyraźnie (zachodzi tutaj zjawisko redukcji). Rosyjską samogłoskę „o” wymawiamy jak [o] tylko w sylabie akcentowanej. W sylabie przed akcentem wymawiamy ją jak polskie krótkie [a], zaś w pozycji po akcencie ma ona brzmienie dźwięku krótkiego, pośredniego między [a] i [y]. Przykłady: молоко [malako], хорошо [haraszo] Litery: я, е, ё, ю Litery: я, е, ё, ю mogą odpowiadać różnym głoskom zależnie od pozycji, w której występują: -po spółgłosce odpowiadają samogłoskom a, e, o, u i jednocześnie oznaczają miękkość poprzedzającej spółgłoski, np. дядя, Вера, идёт. -po samogłosce i na początku wyrazu odpowiadają połączeniom ja, je, jo, ju, np. яма, моет, Юра. 4. Podstawowe zwroty w języku rosyjskim Kto to jest? Кто это? (w języku rosyjskim pytamy o ludzi i zwierzęta) Co to jest? Что это? (pytamy o przedmioty) To jest … . Это … . Tak. Да. Nie. Нет. Poznajmy się! Давай, познакомимся! (zwrot do jednej osoby) Давайте, познакомимся! (zwrot do osoby starszej lub kilku osób ) Poznaj(kogo?) Познакомься (с кем?) Poznajcie się … Познакомьтесь … Jak masz na imię? Как тебя зовут? Mam na imię … . Меня зовут … On (ona) ma na imię … . Его (её) зовут… Jak masz na nazwisko? Jak się nazywasz? Как твоя фамилия? Bardzo mi (nam) miło. (Мне, нам) очень приятно. Kim jesteś? Ты кто? Gdzie mieszkasz? Где ты живёшь? Dzień dobry! Здравствуй(-те)! Доброе утро! Добрый день! Dobry wieczór! Добрый вечер! Cześć! Привет! (przy powitaniu z rówieśnikami) Do widzenia! До свидания! Do zobaczenia! До встречи! Do zobaczenia wkrótce! До скорой встречи! Cześć! Na razie! Пока! (przy pożegnaniu z rówieśnikami) Dobranoc! Спокойной ночи! Żegnaj(-cie)! Прощай(-те)! Proszę. Пожалуйста. (pażałsta) Daj mi, proszę … Дай мне, пожалуйста … Powiedz mi, proszę … Скажи мне, пожалуйста, … Co słychać? Как дела? Przepraszam. Извини. Извините. Прости. Простите. Smacznego! Приятного аппетита! Dziękuję. Спасибо. Ile masz lat? Сколько тебе лет? W którym roku się urodziłeś? В каком году ты родился? Jaki dziś jest dzień? Какой сегодня день? Какое сегодня число? Która godzina? Который час? O której godzinie …? В котором часу…? W jakiej szkole się uczysz? В какой школе ты учишься? Co robisz? Что ты делаешь? Co Cię interesuje? Что тебя интересует? Jak się czujesz? Как ты себя чувствуешь? Czy masz …? У тебя есть …? Tak, mam … Да, у меня есть … Nie, nie mam … У меня нет … Rozumiesz po rosyjsku? Ты понимаешь по-русски? Nie, nie rozumiem po rosyjsku. Нет , я не понимаю по-русски. Tak, rozumiem po rosyjsku. Да, я понимаю по-русски. 5. Rodzina – семья mama мама ojciec отец tata папа rodzice родители córka дочь syn сын dzieci дети siostra сестра brat брат babcia бабушка dziadek дедушка prababcia прабабушка pradziadek прадедушка wnuk внук wnuczka внучка wujek дядя ciocia тётя kuzynka двоюродная сестра kuzyn двоюродный брат bratanica, siostrzenica племянница bratanek, siostrzeniec племянник rodzina składa się z pięciu osób семья состоит из пяти человек mam na imię… – меня зовут… moja mama(siostra) ma na imię… – мою маму(сестру) зовут… mój tata(brat) ma na imię… – моего папу(брата) зовут… on(ona) jest z zawodu… – он(она) по профессии… on(ona) pracuje jako… – он(она) работает(кем?)… ona pracuje jako nauczycielka – она работает учительницей on pracuje jako lekarz – он работает врачом mam 17 lat – мне семнадцать лет on ma 42 lata – ему сорок два года ona ma 40 lat – ей сорок лет tato jest starszy od mamy o dwa lata – папа старше мамы на два года mama jest młodsza od taty o dwa lata – мама моложе папы на два года Gdzie mieszkasz? Где ты живёшь? Mieszkam w … Я живу в … mieszkać – жить czas teraźniejszy я живу ты живёшь он живёт она живёт оно живёт мы живём вы живёте они живут Przejdź do mini kursu. Rating: (16 votes cast)Incoming search terms:przepraszam po rosyjskudziekuje po rosyjskuSMACZNEGO PO ROSYJSKUmini kurs jeZyka rosyjskiego poziom podstawowy cz 1 obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Alfabet rosyjski – alfabet będący odmianą cyrylicy, często spotykany w formie grażdanki. Jego litery są potocznie nazywane bukwami (od czyli litera). Litery (alfabetycznie) Аа Odręczne pismo rosyjskie Бб Вв (we) Гг (ge) Дд Ее Ёё[1] Жж (że) Зз (ze) Ии Йй (i kratkoje dawn. iwan kratkij) Кк Лл Мм Нн Оо Пп Рр С Тт Уу Фф Хх (he) Цц (ce) Чч (cze) Шш (sza) Щщ (szcza) ъ (twiordyj znak)[2] ы ь (miagkij znak) Ээ (e lub e obrotnoje)[3] Юю Яя Historia 1917-1918 Nastąpiła reforma rosyjskiej ortografi, w wyniku której usunięto litery: Ѣѣ (ros. ять) — jej usunięcie wzbudziło największe opory — zastąpiona przez „Е”, Ѳѳ (ros. фита) — zastąpiona przez „ф”, Іі (ros. и десятеричное) — zastąpiona przez „и”, Ѵѵ (ros. ижийа) — używana już wtedy do zapisu tylko wyrazu „мѵро”, zastąpiona przez „и”. Wprowadzono też znak „ь” wcześniej zapisywany jako „' ”. „ѣ” i „' ” są do dzisiaj stosowane w niektórych tekstach rosyjskich i nazwach firmowych. Przypisy ↑ Właściwie nie używane i zastępowane przez Е ↑ Nie podano wielkiej litery, ponieważ w tekstach nie występuje ↑ Głównie w zapożyczeniach częściej stosowany odpowiednik to Е

alfabet rosyjski oparty na cyrylicy